مدينة الأحلام بقت خرابه
فضلت اجهز لأحلام يااما
فضلت اجهز لأحلام ياما
بعد ما كنت بمشي على طرطيف صوابعي
لان أمى كانت تقول نامي بدرى عشان دروسك
بقيت قاعده بتفرج على ورقي المرسوم عليه احلامى وانا ببكى
عجبي عليك يا زمن
بعد ما كنت بسهر ليالى عشان حلمى
بقيت ببص عليه من بعيد وبقول باقى نصيب غيري
عيشت ايام وسنين بتخيل وانا عايشه فى حلمى بعد ما حققته
دلوقتى بقيت ببكى عليه
عقلي ودماغى بعد ما كانوا عباره عن بيوت لأحلام
بقوا عباره عن خرابه وبيوت مهدومه
قلبي مش مستحمل الصدمه ولا عقلى
عقل رافض يصدق وقلب بيسارع من الصدمه
مضمار الحياة بيختبرني فى سرعة تحقيق احلامى
فى سرعة تحقيق احلام مبقتش موجوده
الظلام باقى بيدخل جوا روحي وقلبي بتدريج
وانا قلبي وروحى والله كانوا جُمال
عجبي عليك يا زمن
بتأخد من اللى بيعافر عشان أحلامه وبتدى للى قاعد مرتاح
سؤال دلوقتي بيتردد فى دماغى القلب هيصدق ويتحمل
ولا هينكر مع العقل من الصدمه
احلامى كانت بتشبه مدينه انهارت مساكنها
ومتبقاش غير الحطام
أمانه عليك يا زمن
اهدى عليا شويه وادينى حاجه من أحلامى قبل ما اموت
وعجبي...
بقلم: داليا علاء꧁الإمبراطورة꧂