جوليا فتاة بسيطة، تحب الحياة كثيراً، وتسعد من حولها، هل هذا سيستمر أم لا؟
أسد: فتى ثري، مغرور، ومتكبر، يظهر أنه قاسي القلب، ولكنه عكس ذلك، فلماذا يظهر هذا، وهل سيستمر على هذا أم لا؟
فى البداية جوليا بتعيش فى حي شعبي، ولكن باباها راجل جشع بيدور على الفلوس وبس، أسد شاف جوليا فى يوم ومن يوم ما شافها وهو مش بينام الليل، وقال لازم تبقى ليا.
على القهوة.
أبو جوليا: الفلوس اللى معايا خلصت ومش عارف اجيب الكيف بتاعى منين.
محمد صاحب ابو جوليا: هدلك على واحد اسمه أسد تقدر تروحله وتاخد منه فلوس، لان هو غنى اوى.
أبو جوليا: والمقابل هيكون اى بقا ان شاء الله؟
محمد: مش عارف لان مش بشوف معاه بنات حتى لو قولنا تجبله بنت حلوة، بس خد بنتك جوليا معاك، يمكن تعجبه لان بنتك بسم الله ما شاء الله حلوة.
ابو جوليا: فكرة برضو، همشي دلوقتي.
ومشي أبو جوليا وراح البيت،
وقال لجوليا: البسب هدومك يلا علشان هنروح مشوار.
جوليا: هنروح مشوار فين من امتى وانت بتاخدنى معاك مشاوير؟
ابو جوليا: مسكها من شعرها، اسمعى الكلام وانتى ساكته.
جوليا بعياط: حرام عليك سيب شعرى.
وبعد كده ابو جوليا ساب شعرها وهى راحت علشان تلبس وطول ما هى بتلبس بتعيط وبتقول يارب خودنى من هنا وريحنى.
وبعد كدا خرجت جولياهى وابوها وراحت عند قصر أسد.
جوليا فى نفسها: دا قصر اسد اللى انا بحبه بقالى سنين، اى جايبنا هنا؟
جوليا لباباها: احنا اى جايبنا هنا دا قصر أسد بيه؟
أبو جوليا: ايوا هو، جايين لى جايين علشان استلف منه فلوس.
جوليا: فلوس، اكيد علشان الكيف بتاعك يا شيخ حسبي الله ونعم الوكيل فيك.
ابو جوليا: هتدخلى معايا وانتى ساكته، ولو فتحتى بوقك بكلمه واحده هتخرجى تروح على قبرك.
جوليا بصتله بكره وسكتت ومشيت معاه ودخلت البيت عند اسد وقلبها بيدق بسرعه لان دى اول مره تشوف من قريب كدا.
وجت ليهم الخدامه،
وقالت: تؤمروا باى؟
ابو جوليا: عاوزين اسد بيه فى حاجه مهمه.
الخدامه: تمام هديله خبر، اتفضلوا اقعدوا.
الخدامه راحت قالت لاسد، واسد نزل واول ما شاف جوليا اتصدم انها موجوده قدامه بالقرب دا، وكمان فى بيته.
نزل اسد وقاعد معاهم ومن ساكت ما شاف جوليا وهو حاول بقدر الامكان مش يبصلها كتير.
اسد: اتفضل عاوز اى؟
ابو جوليا: بصراحه انا كنت جاي لحضرتك لان محتاج منك فلوس، وموافق على اى حاجه تطلبها منى.
أسد: بص لجوليا وقاله دى تبقى مين؟
ابو جوليا: دى تبقى جوليا بنتى.
اسد فى نفسه: جوليا، حتى اسمها رقيق وجميل زيها.
اسد لابو جوليا: تمام هديلك الفلوس، بس بشرط واحد.
ابو جوليا: اتفضل اشرط موافق على اى شرط.
جوليا فى نفسها: حقير من يومك وكلب فلوس.
اسد: تجوزني بنتك.
جوليا بصتله بصدمه وبصت لباباها.
ابو جوليا: موافق.
جوليا بصت لباباها وعيطت فى صمت، هى اه بتحب اسد بس مش دى الطريقه اللى حلمت انها تتجوز بيها.
اسد: عاوز اتجوزها انهارده.
ابو جوليا: موافق على كل حاجه تطلبها.
جوليا فضلت باصه لاسد بصدمه ولابوها بصدمه اكتر لانه باعها.
وبكدا يكون خلص الفصل الاول من الاسكريبت نكمل الفصل الجاى.
بقلم: داليا علاء "الإمبراطورة"