قصيدة/ مرضك ده كان العشق




 مرضك ده كان العشق

 وكان دواه حبى 

 الجرح كان ليا والذنب مهوش ذنبى 

حضنى كان لك دار

 لإجل تتخبى 

شوفى هتحبى مين 

او من مين هتتحبى


قولتى طالبه القرب 

وقال يعنى فى القرب بتحنى 

زادت همومى جبال 

 وعدت سنين سنى 

وهى على نفس الحال 

 وقالت الناس بتحسدنى 

 طب وبرودك والاهمال 

هتقولى بردو حسدنى 

دانتى فى البُعد عال العال 

ولـ بُعدى تتمنى 

ارمى الحبيب ان فيا جرح 

بالرغم من انى 


 عاشق فى غرام الليل 

ومرافقنى فنجانى 

القهوه فيها المُر

والمُر فيها احلى 

من قُولك حبانى


گ: محمد هيثم « عـازف اللـيل »

إرسال تعليق

أحدث أقدم