اميرة فتاه فى العشرين من عمرها، واحمد فتى فى الواحد وعشرين من عمره، التقى احمد واميره صدفةً فى حيٍ، ولكنهم أحبوا بعضهم كثيرا، ولكن هل يدوم هذا الحب أم لا؟
سنعرف هذا بعد قليل.
أحمد: ما تنزلى بقا يا بنتى هافضل مستنى ساعه؟
اميره: احمد، انت حبتني صح؟
احمد: انتي بتسأليني السؤال دا بعد اربع سنين حب!
اميره: جااااوب وانت ساكت.
احمد: ايوا يا بنتى اكيد بحبك.
اميره: يبقى تستنى وانت ساكت وبلاش تذمر.
احمد: نو كومنت لما تنزليلى.
اميره: ها ولا هتعمل حاجه.
احمد: ماشي حاضر هنشوف.
فضل نص ساعه مستنى وبعدين نزلت اميره.
احمد: وها قد جاءت الاميره سندريلا تير را رااا.
اميره بضحك: اى الكوميديا دى يا حبيبي.
احمد: علشان مش امسكك ارزعك علقه محترمه.
اميره: احمد حبني شويه الاه.
احمد بنظره كلها حب: لو حبيتك اكتر من كدا مش هافضل قاعد كدا هاخطفك وامشي من هنا.
اميره: انا بحبك.
احمد: وانا بموت فيكى.
وهما ماشيين فجأة جت عربيه وكانت هتخبط اميره
احمد: اميره خدى بااالك، وشدها بعيد، وهو اتخبط واميره وقعت على الارض.
اميره: احمد لاااااا.
وطلعت اميره تجرى عليه وشالته من الارض وفضلت تصرخ وبعدين جه الاسعاف واخدهم، وبعد كدا راحوا المستشفى ودخل احمد العمليات وبعد ساعه الدكتور خرج.
اميره بلهفه: لو سمحت يا دكتور طمنى.
الدكتور: هو فين اهله؟
اميره: انا كل اهله، احنا متربين فى ملجأ وبعدين لما كملنا السن القانونى خرجنا، هو في اى يا دكتور طمنى؟
الدكتور: مع الاسف يا انسه اميره، احمد عنده مشكله فى القلب ولازم يعمل عمليه وحد يتبرعله بقلب فلازم تشوفوا متبرع.
اميره: يعنى اى وهنتصرف ازاى.
الدكتور: صدقيني انا لو اقدر اساعد هساعد.
اميره: طب معلش يا دكتور لو سمحت ممكن متقولش لاحمد حاجه لما يفوق.
الدكتور: تحت امرك يا انسه اميره.
وبعد كدا اميره راحت لاحمد الاوضه وفضلت قاعده جانبه، وتبصله وتعيط.
اميره: يا ترى هيحصل اى وانا هعمل اى انا مش عارفه اعمل اى يارب واحنا ملناش حاجه غير بعض يارب الصبر من عندك.
يا ترى هيحصل اى بعد كدا واميره هتتصرف ازاى؟ هنعرف كل دا الفصل الجاى.
بقلم: داليا علاء"الإمبراطورة"