مرام فتاة فى الرابعةو العشرين من عمرها، والدتها كانت تعمل خادمة فى منزل، ولكن عندما سافر اهل المنزل زرعت الكثير من الورود وأصبحت بائعة ورد، ومرام كانت تدرس فى كلية الآداب.
جواد: فتى فى السابعة والعشرين من عمره يعمل فى شركات والده وهو من يديرها، الجميع يظنه متعجرف ولكنه غير ذلك.
مرام: يا مامااااا ياا ماماااا انا جيت يا اهل الديار انتم فين؟
والدة مرام: أنا هنا يا حبيبتي.
مرام: اى دا انتى لسه جايه من برا برضو يا ماما
والدة مرام: ايوا يا حبيبتي الحمدلله الورد كله اتباع انهارده والناس كانت فرحانه اوى بيه.
مرام: انا خلاص خلصت امتحانات وهنزل معاكى ومتقوليش لا، الشغل مش عيب يا ماما.
والدة مرام: دماغك ناشفه زى ابوكى الله يرحمه.
مرام: وبابا الله يرحمه علمنا برضو اننا نساعد ماما وعلمنا ان الشغل مش عيب برضو.
والدة مرام: ماشي يا ست مرام يلا علشان نعمل اكل.
مرام: ايوا يلا لان انا هموت من الجوع بجد.
والدة مرام: يلا.
وراحوا هما الاتنين يعملوا الاكل وكانت مرام بتشاكس مامتها طول ما هما بيعملوا الاكل.
عند جواد.
جواد كان لسه فى الشركه بيخلص ورق خاص بالثقفات بتاعته، وبعدين دخل عليه حسين صاحبه وشريكه فى الشغل.
حسين: جواد يلا علشان نروح انت لسه متعبتش؟
جواد: والله تعبت ومعتش قادر افتح.
حسين: اومال قاعد لى الدنيا هتطير
وفى الوقت دا رن فون جواد باسم مامته.
جواد: ماما بترن اخرس خالص.
حسين: لى هو انا واحده جايبها
جواد: الو يا امى.
والدة جواد: اى يا حبيبي مش ناوى تيجى الوقت اتأخر وانت اكيد مأكلتش حاجه من الصبح.
حسين: قوليله والنبي يا طنط انا عصافير بطنى ماتت من الجوع.
جواد: ولاااه انا قولتلك مسمعش صوتك اى خلاك تتكلم.
حسين: انا برد على ماما انت حاشر نفسك لى؟
والدة جواد: خلاص انتم الاتنين مش هتتغيروا ابدا، يلا يا جواد هات حسين وتعالوا.
جواد: حاضر يا امى.
حسين: هو دا الكلام.
جواد بعد ما قفل مع والدته.
جواد: صدقنى لما نوصل البيت لرزعك علقه محترمه اصبر بس عليا.
حسين: الاه وانا عملت اى يعنى
جواد: لا معملتش حاجه خالص بصوتك دا.
حسين: جعان وعصافير بطنى ماتت.
جواد: يلا يا حسين قبل ما اقتلك.
عند مرام ووالدتها.
مرام: ياااه واخيرا اكلت، عصافير بطنى صحيت بعد ما ماتت.
والدة مرام: هو اللى بيموت بيصحى؟
مرام: ايوا طبعا عصافيري بتموت وتصحى علشان هى مختلفة عن الجميع.
والدة مرام بضحك: طول عمرك لمضه يا مرام.
مرام: ومتنسيش انى مشاكسه برضو.
والدة مرام: طب يلا نشيل الاكل ونرتاح علشان بكرا ان شاء الله.
مرام: يلا يا ماما.
ياترى اى هيحصل بعد كدا هنعرف الفصل الجاى.
بقلم: داليا علاء "الإمبراطورة"